Hypermama

Waarom hebben moeders het idee dat het nooit goed genoeg is? Waarom voelen zoveel moeders zich altijd schuldig? Of ze nu thuis zijn met hun kinderen, een volledige baan hebben of juist een deeltijdbaan, moeders schieten altijd tekort.

Sanne Bloemink woont op Manhattan, waar ze zich wijdt aan de opvoeding van haar kinderen en waar ze zich verbaast over het gedrag van collega-moeders. In ‘Hypermama’ analyseert ze de cultuur van ‘intensive mothering’ zoals ze die in New York en in Amsterdam om zich heen ziet. Met hilarische anekdotes en vol zelfspot laat zij zien hoe veeleisend het moederschap is geworden. Moeders die in een staat van continue waakzaamheid verkeren om hun kinderen te behoeden voor ziektes, ongelukken en bacteriën. Moeders die zich gedwongen voelen superkinderen te kweken, klaargestoomd voor de competitieve samenleving.

Veel moeders vinden het moeilijk om de opvoeding van kinderen te combineren met betaald werk. Juist hoogopgeleide vrouwen verleggen hun ambities en storten zich na het krijgen van kinderen op het gezinsleven.

In ‘Hypermama’ koppelt Bloemink de discussie over de arbeidsparticipatie van vrouwen aan de heersende cultuur van hypermama’s. Ze neemt het, in tegenstelling tot Heleen Mees, op voor al de hardwerkende moeders. ‘Hypermama’ is een persoonlijke, geestige en intelligente analyse van de huidige moederschapsideologie in de Verenigde Staten en Nederland.